Immer wirra hiat ma die Läit vazelle von der gohra ahler Zäit, se woar net immer goot, oftmols woaren die Mensche sia gehäit.
Doch Humor harren se trotzdämm, se honn och manisch Späßje getriwwe, un Steckelcher von sugenannte Originale säin in Erinnerung gebliwwe. Die Sprüch von dänne gänn häit noch bäi passender Geläjenheit ohgebrooch, wie oft honn äich schu dä Satz gehiert: ....Su hott dä Julli gesoot." Hundsmeed hott sich dã July Somsdachs omens fia Alwer Kirmes int Bett geloocht, un noch bäim Enschlowe horren on die Kirmes un dä gohre Kirmeskooche gedoocht. Doch in der Noocht kohmen, wie die Heinzelmännscha, su poar Louserte ohgeschlech, un honn dämm Julli die Fisterschäiwe von ouße met schwarzer Farf bestrech. Morjens get dä Julli wach, schirrelt de Kopp un sät: „Nä, nä, wenn en arme Maan mol ebbes Gohres ze esse hott, weiß et net Daach ze gä."
E lustisch Steckelche gerret och noch ze vazelle von der Katt un von 'em Jung, dä grood eecht Fahrradfoahre geliert hott. Die Frau un dä Jung off der Strooß - met dämm Platz kohmen se doar, trotzdämm hott dã Jung met dämm Fahrrad die Katt rutschdisch imgefoahr. Su ebbes kann mol passeere, doch doller kohm et noch glatt donooh, dä Jung steicht wirra off, fährt wäira, doch die Frau zeht ihn magisch ooh. Un zom zwettemol fährt dä Jung der Katte-Tant zweschen de Bein, obwohl se en schwer Person ess, fällt se wirra hi wie en Stein. Awwer nou deit se ihm ähn wätsche und sät: „Doh dich net beklooche, mänst dou dummer Junger vielläicht äich wär däine Triumpfbooche?"
Efters get in ohsem Dorf och noch dä Mies-Ehm genannt, säin witzisch Sprüch säin häit noch su manche Läit bekannt. Säi klänst Kinnche in der Weech hott änes Daachs vill geschreit, dä Mies läßt sich net stiere, fia su en Fall hott ma jo en Frau zor Säit. Dou kannst dat Kinnche och mol weje", sät die, „dou hoss och Deil dodron." Geloohse sät da Mies: „Mai Deil kann schreie, äich lohsen die Finger dovon.
Veröffentlicht im Heimatjahrbuch Cochem-Zell 2002